NHG-Wetenschapsdag 2024
Door de ogen van…
Michelle Verheijden, bestuurslid Onderwijs
Alweer een dikke week geleden, 06 september, vond de NHG-wetenschapsdag plaats, een jaarlijkse dag waarop onderzoek en onderwijs binnen de huisartsgeneeskunde centraal staan. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze wetenschapsdag bijwoonde. Ik neem jullie graag mee in mijn ervaring.
De wetenschapsdag wordt elk jaar op een andere locatie georganiseerd. Vorig jaar was Groningen aan de beurt, en dit jaar vond de dag plaats in De Doelen, Rotterdam. ’s Ochtends vroeg genoot ik ervan om net ies langer te kunnen uitslapen, om vervolgens in de trein aan te sluiten bij mijn collega’s uit Maastricht, die al even onderweg waren. Bij aankomst in de Doelen was het al aardig druk, en we genoten van een kop koffie met iets lekkers om de dag fris te starten. Meer dan 250 deelnemers en 100 onderzoekers presenteerden huisartsgeneeskundig onderzoek.
Het thema van de dag was ‘Samen het verschil maken – nu en straks’. Op toepasselijke wijze werden we eerst bewust van elkaars ‘generatietijdlijnen’. De ‘Patatgeneratie’ (1971-1985) en ‘Millennials (1986-2000) waren goed vertegenwoordigd. Er was slechts één collega uit ‘Generatie Z’ (2001-2015) aanwezig, en een enkeling uit de ‘Verloren generatie’ (1956-1970). Als ‘Millenial’ moest ik hard lachen om de term ‘YOLO’ (you only live once), die ik vaak op de middelbare school gebruikte.
Vervolgens gaf Alana Helberg Proctor de eerste keynote over de paradox van inclusie in onderzoek en zorg. Aan de ene kant willen we rekening houden met verschillen en inclusief zijn, en aan de andere kant willen we niet terugvallen in raciaal denken. Ze nam ons mee in de historische context van deze paradox, onder andere in Nederland. Wist jij dat enkele decennia geleden de Friese bevolking werd gezien als de allochtone bevolking in Nederland? Na deze historische duik sloot zij af met praktische adviezen positief en effectief om te gaan met deze oude valkuilen.
Het programma werd vervolgd met drie parallelsessies waarin allerlei onderwerpen aan bod kwamen via workshops en onderzoekspresentaties. De thema’s varieerden van digitalisering tot kwalitatief onderzoek en predictieonderzoek. Ik leerde hoe je centrale sensitisatieklachten kunt meten en hoe je hiermee aanvullende uitleg kunt geven aan patiënten met ALK. Een onderzoek naar het perspectief van huisartsen op hun rol in de interprofessionele zorg voor kwetsbare ouderen gaf mij inzicht dat huisartsen zichzelf vaak zien als overzichtsbewaarder, niet zozeer als echte leider, maar dat ze wel vaak informeel het teamleiderschap op zich nemen. Via ervaringsverhalen werd ik bewust van het belang van het bespreekbaar maken van menstruatieproblemen en het (h)erkennen van deze problemen bij vrouwen. Ik noteerde alvast de feestelijke lancering van de website Menstruatieverhalen in 2025 in mijn agenda.
Daarnaast had ik het genoegen om, samen met mijn collega’s van de vakgroep Huisartsgeneeskunde, Laura de Vriese en Iris Linden, in de laatste parallelsessie de resultaten van ons onderzoek te presenteren. Laura besprak samen beslissen met patiënten met beperkte gezondheidsvaardigheden, en Iris ging in op het gebruik van een keuzehulp bij het starten van dementiediagnostiek voor patiënten met geheugenklachten. Ik presenteerde de resultaten van onze longitudinale studie over hoe huisartsen in opleiding vaardige arts-patient communicatie leren en wat hen hierin ondersteunt.
Ter afsluiting werd de Jan van Es-prijs uitgereikt aan Annelien Schoenmakers, huisarts in opleiding, voor haar CAT ‘Patienten met acne vulgaris verwijzen naar de huidtherapeut: to do or not to do?’. Trudy Dehue sloot de dag af met haar keynote over de zachte kant van harde feiten. Op een ludieke wijze belichtte zij de innige verstrengeling van feiten en normen: ‘Maken instrumenten de waarneming directer?’ Wie het aantal covid-patiënten telt, moet eerst vaststellen wie als covid-patiënt telt. De belangrijkste boodschap die ik uit haar keynote meenam, was dat feiten, zoals we die in de wetenschap kennen, niet altijd gebaseerd zijn op eenduidige uitkomsten, maar vaak uit consensus voorkomten, zoals de discussie of Pluto wel of niet een planeet is. Ook een praktische tip: ken je ‘Delpher.nl’ al? Hier kun je historische Nederlandse kranten, boeken en tijdschriften doorzoeken.
Na alle indrukken van de verschillende sessies, de nieuwe en bekende connecties die ik fysiek mocht ontmoeten, en de gezelligheid tijdens de borrel, stapte ik met een voldaan gevoel en een frietje in de trein om het weekend goed in te luiden.
Speciale dank aan de dagvoorzitters, Loes de Kleijn en Annelotte Versloot, en de organisatie van het Erasmus MC. Ik kijk uit naar de volgende editie, die zal plaatsvinden in Amsterdam! Ontmoet ik jou daar ook?