Dagboek van een HAIO: Meerkeuze verhaal
Meerkeuze verhaal
We leven in een veranderlijke wereld. Het is moeilijk om stil te zitten, laat staan die duim op het scherm van uw smartphone ongeroerd te laten. Terwijl de woorden zich een weg banen in uw visuooccipitale schors probeert u zichzelf te weerhouden van de neiging om tussendoor even uw flitsende insta-feed te checken. Welke dinosaurus leest er nu nog een blog?! Interactie is de toekomst. Daarom nu een meerkeuze verhaal. Lekker vlot. Lekker kort. Doei! Stelt u zich het volgende voor. Het is vakantie in de regio van uw praktijk en u geniet van de stilte op het spreekuur. U heeft de derde patiënt op het ochtendspreekuur zojuist verwezen naar de POH GGZ voor een goed gesprek, de 10 minuten waren immers voorbij. Niet veel later, terwijl u rustig aan uw kopje groene thee slobbert, verschijnt de doktersassistente met een urgente vraag. De thuiszorg belt over een oude dame waar zij nu op visite zijn. De dame in kwestie is thuis niet lekker geworden. A. Waarschijnlijk vagale reactie. U adviseert een glas appelsap en om de televisie met Nederland in Beweging even uit te zetten B. U wilt de thuiszorg zelf aan de lijn. "Niet lekker" serveren ze alleen in de snackbar (of bij die vieze döner zaak op de hoek bij Den Haag HS) C. U stuurt direct een ambulance U heeft gekozen voor antwoord B. De medewerkster van de thuiszorg klinkt adequaat en ingelezen. Zij komen dagelijks bij patiënte voor de steunkousen, maar nu heeft zij gealarmeerd, omdat zij duizelig is. U vertrouwt het niet en legt een visite af. Wanneer u in het huis aankomt ziet u een veeg bloed op de liftstoel. Het riekt naar roestig ijzer. Als een ware Sherlock zet u het onderzoek verder in en loopt de eerste verdieping op. U treft patiënte op een krukje in de badkamer. Ze oogt bleek en klam. Behoudens diarree heeft zij geen klachten. A. U vraagt of zij vanochtend ontlasting heeft gehad en of zij heeft doorgetrokken B. U vraagt het menstruatie patroon uit C. U kijkt in haar gastenboek of zij visite heeft gehad van een familielid met IBD die de liftstoel in gebruik heeft genomen U koos antwoord A. U neemt een kijkje in haar postoel waar u de grote boodschap aantreft. Naarmate u de postoel nadert wordt de penetrante, roestige geur steeds sterker. Een korte aanblik bevestigt uw vermoeden: een flinke hoeveelheid rectaal bloedverlies. Na een kort lichamelijk onderzoek wordt de ernst van de situatie u duidelijk. U licht haar dochter in en overlegt met het ziekenhuis. "Waarschijnlijk een divertikel bloeding" zegt de MDL-arts door de telefoon. "Zij is welkom voor opname en bloedtransfusie. Mits zij ingestuurd wil worden natuurlijk..." Ondertussen zit de patiënte in de badkamer en krijgt nieuw incontinentie materiaal. Het bloedverlies lijkt nog niet voorbij. A. U vreest dat zij binnen korte termijn verslechtert en gaat om tijd te besparen het gesprek aan tijdens de zorg. B. U stuurt direct een ambulance, no time to lose! C. U wacht tot zij klaar is met de zorg. U heeft gekozen voor A. Succes. Terwijl twee thuiszorg dames de patiënte verschonen in de miniscule badkamer gaat u gehurkt en balancerend op ooghoogte tegenover haar zitten in de douchecabine. U verontschuldigt zich voor dit ongemak, maar argumenteert duidelijk waarom u zo snel mogelijk dit gesprek wil voeren. Naarmate het gesprek vordert merkt u dat de kuiten verder afknellen en wordt u zich bewust van de mate van hypotensie in uw brein. Ondertussen probeert u zich de werkcolleges "Advanced Care Planning" te herinneren. Dit alles onder toeziend oog van twee thuiszorgmedewerkers die patiënte met firme grip aan beide armen vasthouden. Het gesprek blijkt anders te lopen dan u aanvankelijk had ingeschat. Zij wil namelijk niet ingestuurd worden. "Laat mij in alle rust thuis mijn laatste dagen. Het is goed zo." Terwijl het zwarter voor uw ogen wordt en het bloed druppelsgewijs uw brein binnen sijpelt probeert u met vol vermogen deze plot twist te verwerken. Wie gaat er thuis voor haar zorgen? Alsof u gered wordt door de bel klinkt daar het geluid van een sleutel in de voordeur. Haar dochter is inmiddels gearriveerd. Na een bondig gesprek constateert u een zorgprobleem. Dochter is namelijk overspannen, zoon is op vakantie en kleindochter heeft tentamens. Thuisblijven is geen optie, moeder moet naar het ziekenhuis. Sterker nog, zij had al jaren geleden naar een verpleeghuis gemoeten! Hoezo is dat nog niet geregeld? Aldus de verontwaardigde dochter. A. U spreekt dochter aan op haar verantwoordelijkheid om haar moeders wens te respecteren B. U knikt instemmend mee en hangt de rest van de middag aan de lijn met verpleeghuizen en hospices. C. U maakt een empathisch gebaar en legt een hand op haar schou... -"Wij zouden de zorg wel kunnen opschalen. Ik zal ook eens kijken naar de mogelijkheden voor nachtzorg." Klinkt de stem van de thuiszorgmedewerker als een reddende engel. Na het maken van de nodige afspraken met de betrokken partijen keert u terug naar uw praktijk. Uw groene thee is inmiddels afgekoeld maar dat maakt u de pis niet lauw. U slaakt een tevreden zucht. Een ochtendje werken op het tempo van een ambtenaar die bezwaarschriften voor parkeerboetes door spit is af en toe wel prettig, maar dit is waar je het echt voor doet. Niet alleen u, maar ook de patiënte heeft het gered tot het einde van deze beproeving. Nadat de bloeding spontaan was afgenomen knapte zij geleidelijk op. Zij zag, tot opluchting van haar familie, in dat het tijd was voor een verhuizing naar het verpleeghuis. Welke juiste meerkeuze afwegingen heeft zij gemaakt om haar verhaal tot een goed einde te brengen, vraagt u zich af? De dokter in u weet dat een antwoord niet simpelweg goed of fout is. Zolang de oplossing maar past bij de arts en de patiënt. Zelfs als die keuze gemaakt moet worden in een te kleine douchecabine. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.